Ribera del Duero

The day after X-mas… wat eet je dan? En drink je nog wijn? Nou ik wel hoor.

Ik heb de halve gevulde rundvleesrollade niet weggegooid gister. Hij moest stoven in rode wijn. Ik wilde graag dezelfde wijn in het gerecht als we erbij zouden drinken. Want dat is het lekkerst. Maar dat vond mijn man toch wat ver gaan: ‘een Gaja Ca’Marcanda uit Bolgheri is om te drinken en niet om vlees in te stoven!’ zei hij. Na wat gesputter trok ik de Castieldiego uit Ribera del Duero open en deed er met beleid twee glazen van in de stoofpan.

En vandaag, the day after, proefde ik de wijn bij een flink stuk rundvleesrollade….. en lekker dat het was! Gestoofd vlees is de volgende dag altijd veel lekkerder. Alle smaken zijn er zo goed ingetrokken. Voor wijn geldt dit niet altijd, zeker niet voor oude wijnen. Dan zijn veel geuren en dus smaken vervlogen. Maar deze Ribera had zoveel smaak en voldoende structuur, hij kon wel een beetje extra lucht gebruiken.

Ik bedacht me dat ik ze soms vergeet, de wijnen van Ribera del Duero. Deze tempranillo wijnen zijn krachtpatsers, met veel bramenfruit en een intense smaak. O zo lekker bij gestoofd rundvlees. Deze Reserva had 3 jaar gerijpt waarvan een jaar op eikenhouten vaten. Ik proefde veel vanille- en rokerige tonen. Maar daar is niets op tegen. Want dat is juist zo lekker bij echte winterse gerechten. Houd ze in gedachten dus, ook voor boerenkool met worst of een echte goede Hollandse gehaktbal.